Oud hout is een element van de natuur dat door de jaren heen verhalen vertelt zonder woorden. Waar nieuw hout vaak wordt geprezen om zijn frisse geur en lichte tinten, heeft oud hout een diepgang die alleen met tijd komt. Hoe meer hout door de jaren heen verweerd, hoe meer het opgaat in de natuur.
De verkleuring van oud hout is een van de meest opvallende kenmerken. De zon, de regen en de wind spelen allemaal een rol in dit proces. In plaats van de levendige geel- of roodbruine kleur van vers geschaafd hout, ontwikkelen de planken na verloop van tijd een grijze tint. Deze verkleuring is niet eentonig maar een levendige mix van tinten en schakeringen. Elk stukje oud hout is uniek, gevormd door de omstandigheden.
Bovendien past oud hout na verloop van tijd steeds beter in zijn omgeving. Waar nieuw hout soms als een vreemd element kan aanvoelen, lijkt oud hout op te gaan in de natuur. Met meer karakter dat de verbinding tussen mens, natuur en tijd weergeeft.
Zoals een oude houten tafel, gehavend door de tijd, verweerd, met diepe groeven en verkleuringen. Die getuigen waren van een lange geschiedenis. Een tafel die nieuw was, blij en licht, maar nu gekenmerkt door sporen van feestjes en diners.
Elk krasje en elke vlek had zijn eigen verhaal. De donkere plek in het midden, veroorzaakt door een omgevallen glas rode wijn op een koude winteravond. De diepe krassen langs de randen. Gezamenlijke herinneringen zijn er in opgenomen. Een houten tafel zal nooit perfect zijn, maar juist die imperfecties weergeven persoonlijkheid en het dus mooier maakt.
